منشأ آب روی زمین چیست؟
منشأ آب روی زمین چیست؟ : صحبت در مورد منشأ آب زمین بحثی دیرینه است. بتازگی محققان آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور(LLNL) بیان داشتند که پاسخ این معما را یافته‌اند. آنها با بررسی سنگ‌های ماه به این نتیجه رسیدند که زمین با آب متولد شده است.
از آنجایی که در اوایل شکل‌گیری منظومه شمسی جرمی بزرگ به زمین برخورد کرد و منظومه زمین- ماه را ایجاد کرد، تاریخچۀ ماه و زمین بسیار به هم مرتبط است. همچنین “ماه” فاقد تکتونیک صفحه و هوازدگی است، بنابراین مکانی ایده‌آل برای پیدا کردن سرنخ‌هایی از تاریخچه آب در زمین است.( تکتونیک صفحه و هوازدگی فرآیندهایی هستند که شواهد روی زمین را پاک یا مبهم می‌کنند)
نزدیک به ۷۰ درصد سطح زمین پوشیده از آب است. با این حال سیارۀ ما در مقایسه با بسیاری از اجرام در منظومه شمسی، مکانی نسبتا خشک محسوب می‌شود. و ماه حتی از زمین هم خشک‌تر است. خرد متعارف می‌گوید فقدان عناصر فرّار (مانند آب) روی زمین و به ویژه ماه، به خاطر این تاثیرِ شدید بوده که باعث کاهش عناصر فرار شد.
محققان در این پژوهش با نگاهی به ساختار ایزوتوپی سنگ‌های ماه، پی بردند جرمی که منظومه زمین- ماه را شکل داده نیز دخیل است و میزان بسیار کمی عناصر فرّار داشته. دانشمندان با بررسی عنصر استرانسیوم ۸۷ میزان فرّاریتِ طولانی‌مدت ماه را بدست آوردند. این میزان بسیار پایین بود، یعنی اجرامی که با هم برخورد کردند، باید ابتدا خشک بوده باشند و از آن زمان تا کنون چیز زیادی نمی‌توانسته به آنها اضافه شود
منشأ آب روی زمین چیست؟ : “گرگ برنکا” کیهان‌شناس و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «زمین یا با آبی که دارد متولد شده، یا چیزی که اساسا H۲O خالص بوده و چیزهای دیگری در آن نبوده، با زمین برخورد کرده و آب روی زمین را پدید آورده است. این تحقیق، شهاب‌سنگ‌ها یا سیارک‌ها را به عنوان منابع احتمالی آب روی زمین حذف می‌کند و به شدت روی گزینۀ «زمین متولدشده با آب» تأکید می‌کند.»
این تحقیق، علاوه بر محدود کردن منشأ احتمالی آب روی زمین، نشان می‌دهد اجرام بزرگی که با هم برخورد کرده‌اند هر دو باید از داخل منظومه شمسی بوده باشند و این رویداد نمی‌توانسته قبل از ۴.۴۵ میلیارد سال قبل رخ داده باشد؛ که این، بازۀ شکل‌گیری ماه را کاهش داده است.
“لارس بورگ”، نویسنده اصلی این مقاله، می‌گوید: «احتمالا فقط چند نوع مواد وجود داشته که با هم ترکیب شدند و زمین و ماه را شکل دادند. زمین و ماه، عجیب و غریب نبودند؛ زمین و ماه احتمالا در منطقۀ مشابهی از منظومه شمسی شکل گرفتند و اتفاقا کمی بیش از صد میلیون سال پس از تولد خورشید با یکدیگر برخورد کردند. و این برای تشکیل و حفظ حیات بسیار مفید بود.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
0 دیدگاه