نوشته بلاگ

آدام نیومن؛ زخم‌خورده‌ی جاه‌طلبی‌ها

قصه‌ها از کودکی راه‌شان را به دنیای ما باز کرده و همیشه آینه‌ای از خیال و حقیقت در برابر ما گذاشته‌اند آدام نیومن مرورِ حقیقت اما همان داستان تجربه‌ی زندگی‌های ناکرده است که اغلب آموختنی‌هایی با چاشنی جذابیت دارد. در این میان داستان زندگی آنهایی که مسیرشان را از دل دنیای تکنولوژی دنبال می‌کنند، پی‌رنگ متفاوتی دارد و هیچ شبیه داستان‌های کلاسیک نیست که در آنها موفقیت و شکست، فرمول یکسانی دارند. «پروفایل» قرار است روایت‌گر داستان مستند روزگار همین آدم‌ها باشد؛ آنهایی که نقش موثری در شکل‌گیری آنچه امروز به عنوان صنعت تکنولوژی می‌شناسیم، داشته و دارند؛ آنهایی که از انتخاب مسیر متفاوت نترسیدند؛ نه می‌خواستند قهرمان باشند و نه ضدقهرمان. «پروفایل»   را هر هفته پنج‌شنبه‌ها در آی تی ایران بخوانید یا بشنوید.

میل به زیاده‌خواهی اغلب مثل شمشیری دو لبه، پیشران امیدها و ناامیدی‌ها و به دنبال آن، موفقیت‌ها و شکست‌هاست. این میل سیری‌ناپذیر به همان اندازه‌ای که ما را به سمت بلندپروازی‌ها سوق می‌دهد، به ورطه‌ی دلسردی‌ها هم می‌اندازد. پس همانقدر که نباید از پیشرفت کودکی مبتلا به اختلال یادگیری، ناامید بود؛ بهتر است آنقدرها هم موفقیتش را مسلم و قطعی تلقی نکرد. داستان زندگی «آدام نیومن» مصداقی از همین گزاره است که به خوبی می‌تواند عبرت‌انگیز و قابل تعمیم باشد؛ کارآفرینی که به سرعت مسیر رشد را طی کرد در نهایت درگیر حواشی و جنجال‌هایی شد که او را به زیر کشیدند. با این حال نیومن هرگز دست از تلاش برنداشته است و حالا انتظار دارد که نامش دوباره در فهرست میلیاردرهای جهان ظاهر شود.

از اختلال در یادگیری تا کارآفرینی

در بیست‌وپنجمین روز از ماه آوریل سال 1979 خانواده نیومن، تولد اولین فرزندشان را جشن گرفتند. در آن روز ستاره آدام در تل‌آویو درخشید، اما سرنوشت او در نهایت در ایالات متحده و شهر نیویورک رقم خورد. پدر و مادرش هر دو پزشک بودند، اما ازدواج‌شان آنقدر دوام نیاورد و وقتی آدام هفت ساله بود، به جدایی رسید. مدتی بعد همراه با مادر و خواهر کوچک‌ترش به ایالات متحده آمریکا رفتند تا مادرش بتواند دوره دستیاری پزشکی خودش را در آنجا بگذراند. این دوره‌ی چهار ساله در سال 1990 به پایان رسید تا آنها دوباره به کشور خودشان بازگردند. در آن زمان آدام یازده ساله بود اما هنوز خواندن و نوشتن را نمی‌دانست، چون مبتلا به نوعی سندروم اختلال در یادگیری بود که به خوانش‌پریشی معروف است و روان‌خوانی و درک مطلب را دشوار می‌کند. اما این مشکل باعث نشد که از تحصیل باز بماند. او در ادامه تحصیلاتش متوجه شد که به تجارت علاقه دارد. پس دوباره به ایالات متحده مهاجرت کرد تا بقیه روزگارش را در آنجا سپری کند. آدام نیومن در شهر نیویورک ساکن شد، به کالج باروچ در این شهر رفت و از دانشکده کسب‌وکار آنجا فارغ‌التحصیل شد.
او کارش را با راه‌اندازی یک شرکت تولیدکننده پوشاک کودکان، شروع کرد، اما مدتی بعد متوجه شد که این کار او را به اهداف و بلندپروازی‌هایش نمی‌رساند. در همین زمان بود که از طریق دوستی مشترک با «میگول مک‌کلوِی» آشنا شد. آنها در ماه می سال 2008 شرکت «گرین دسک» (Green Desk) را در بروکلین تاسیس کردند که در واقع ارایه‌دهنده خدمات فضای کار اشتراکی سازگار با محیط‌زیست بود. با این حال، این دو سودای کسب‌وکار بزرگ‌تری را در سر داشتند. همین شد که در سال 2010 گرین دسک را فروختند و با کمک سرمایه‌گذاری 15 میلیون دلاری «جوئل شِرایبر» کارگزار معروف املاک و مستغلات، شرکت وی‌وُرک (WeWork) را راه‌اندازی کردند. شرایبر در مقابل این سرمایه‌گذاری هنگفت، 33 درصد از سهام این شرکت تازه تاسیس را در اختیار گرفت.

در گرداب حواشی

شرکت WeWork که با هدف ارایه فضای کاری اشتراکی برای استارت‌آپ‌های تکنولوژی و ارایه خدمات مشابه به کسب‌وکارهای دیگر تاسیس شد، در کمتر از چهار سال چنان رشد کرد که به عنوان یکی از بهترین فضاهای کاری مشترک در نیویورک شناخته می‌شد و حتی انتظار می‌رفت این عنوان را در کل کشور هم بدست بیاورد. اما درست در همین زمانی که نیومن خودش را در اوج می‌دید، لغزش‌های به ظاهر کوچکش به تدریج زیر پای او را خالی می‌کردند. همه چیز از یک پرواز جنجالی آغاز شد؛ پروازی با هواپیمای اختصاصی WeWork که در تابستان 2018 آدام نیومن و دوستانش را برای گذراندن تعطیلات می‌برد، اما در مقصد مشخص شد آنها در تمام طول پرواز مشغول مصرف ماری‌جوآنا بودند.

این اتفاق باعث شد که هواپیما به دستور مقامات آمریکا خالی از مسافرانش به این کشور بازگردد و البته حواشی زیادی به دنبال داشت. جنجال‌های نیومن اما به اینجا ختم نشد و بلافاصله بعد از این ماجرا شکایتی به اتهام رفتار نامناسب در محیط کار، پای او را به دادگاه کشاند. بعد از این دادگاه بود که به دستور آدام نیومن، مصرف نامحدود نوشیدنی‌های الکلی در دفتر WeWork در نیویورک ممنوع شد و کارمندان این دفتر تنها اجازه داشتند که چهار بار در روز از این نوشیدنی‌ها مصرف کنند.

WeWork اما در مسیر ورود به بورس بود و اعضای هیات مدیره که نگران تاثیر منفی این مسایل بر روند رشد شرکت بودند، در اواخر ماه سپتامبر سال 2019 از نیومن خواستند تا از سمتش به عنوان مدیرعامل استعفا بدهد. در آن زمان روزنامه وال‌استریت ژورنال که موضوع را پیگیری می‌کرد، اعلام کرد که نیومن قبل از برنامه‌ریزی WeWork برای ورود به بورس، 700 میلیون دلار از این شرکت بیرون برده است. هر چند نیومن 9/5 میلیون دلار از مبلغی را که شرکت برای برندسازی به او پرداخته بود، بازگرداند؛ اما هرگز دیگر نتوانست جایگاه قبلی خودش را بدست بیاورد. در آخرین روزهای سپتامبر مدیران عامل تازه معرفی شدند و در ماه اکتبر وال‌استریت ژورنال گزارش داد که آدام نیومن بیشتر سهام و اختیاراتش در WeWork را واگذار کرده است. مدتی بعد بعضی از سهامداران شرکت، شکایتی را علیه او و به اتهام نقض وظایفش در امانتداری تنظیم کردند. مجموعه این اتفاقات باعث شد تا عرضه اولیه سهام WeWork در بورس معلق ماند و اعضای هیات مدیره آن را به اواخر سال 2019 و برطرف شدن نگرانی سرمایه‌گذاران موکول کردند. در نهایت اما نام این شرکت در اواخر ماه اکتبر سال 2021 توانست به تابلوی بازار بورس راه پیدا کند.

ملّاک بزرگ

هر چند لغزش‌های آدام نیومن باعث شد ک در ماه مارس سال گذشته میلادی از فهرست مجله فوربس از میلیاردرهای جهان بیرون گذاشته شود، اما او همچنان سعی دارد دوباره به این فهرست بازگردد. نیومن که در سال 2012 مشارکت با کارگزان بزرگ املاک و مستغلات را آغاز کرده بود، این کار را ادامه داد و حالا در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین مالکان آپارتمان‌های آمریکاست. نیومن که در زمان مدیرعاملی شرکت WeWork املاکی با ارزش تقریبی 90 میلیون دلار خریده بود، تا اوایل سال 2022 توانسته مالکیت چهار هزار آپارتمان را در اختیار بگیردکه ارزش آنها به حدود یک میلیارد دلار می‌رسد. او که همراه با همسرش «ربکا نیومن» و پنج فرزندشان در گرینیچ ویلج در غرب منتهتن زندگی می‌کند، به ادعای وال‌استریت ژورنال در آرزوی زندگی جاودان است و می‌خواهد به اولین تریلیاردر جهان تبدیل بشود و حتی کسب‌وکار WeWork را به کره مریخ هم گسترش بدهد!