رید هستینگز؛ ایدهپرداز صنعت سرگرمی مدرن
او همبنیانگذار و یکی از مدیران عامل شرکت نتفلیکس است.قصهها از کودکی راهشان را به دنیای ما باز کرده و همیشه آینهای از خیال و حقیقت در برابر ما گذاشتهاند. رید هستینگز مرورِ حقیقت اما همان داستان تجربهی زندگیهای ناکرده است که اغلب آموختنیهایی با چاشنی جذابیت دارد. در این میان داستان زندگی آنهایی که مسیرشان را از دل دنیای تکنولوژی دنبال میکنند، پیرنگ متفاوتی دارد و هیچ شبیه داستانهای کلاسیک نیست که در آنها موفقیت و شکست، فرمول یکسانی دارند. «پروفایل» قرار است روایتگر داستان مستند روزگار همین آدمها باشد؛ آنهایی که نقش موثری در شکلگیری آنچه امروز به عنوان صنعت تکنولوژی میشناسیم، داشته و دارند؛ آنهایی که از انتخاب مسیر متفاوت نترسیدند؛ نه میخواستند قهرمان باشند و نه ضدقهرمان. «پروفایل» را هر هفته پنجشنبهها در آی تی ایران بخوانید یا بشنوید.
گاهی یک اتفاق ساده میتواند تهدیدی جدی و بالقوه باشد و تمام چراغهای خطر ذهنتان را روشن کند. این احساس خطر، سلولهای خاکستری را به تکاپو میاندازد تا راهحلی برای نجاتتان از بحران احتمالی پیدا کنند و اینجاست که ممکن است خلاقیتتان گل کند تا یک اتفاق ساده، مسیر زندگیتان را به کلی تغییر بدهد. این اتفاق ساده برای «رید هِستینگز»، گم کردن نوار ویدئویی فیلم «آپولو 13» بود که مدت زیادی از زمان اجاره آن گذشته بود و باید هزینه دیرکرد و گم کردن آن را میپرداخت؛ موضوعی که اصلا نمیخواست همسرش از آن مطلع شود و به قول خودش به زندگی مشترکشان لطمهای بخورد. به این ترتیب بود که در جستجوی راهحل، به الگوی تجاری بسیار بهتری رسید که در نهایت به تاسیس شرکت نتفلکیس (Netflix) منجر شد؛ شرکتی که حالا رقیب قدرتمند غولهای هالیوودی است و عنوان سیوششمین شرکت ارزشمند جهان را در اختیار دارد.
از فروش جاروبرقی تا عضویت در ارتش صلح
رید هستینگز که به تازگی شمع تولد شصتویک سالگیاش را فوت کرده، در شهر بوستون در ماساچوست به دنیا آمد و از همان ابتدا نام پدرش را به ارث برد. رید هستینگز بزرگ در دوره ریاستجمهوری ریچارد نیکسون، وکیل وزارت بهداشت، آموزش و رفاه بود.
مادرش اما اشرافزادهای بود که به خاطر این ازدواج از خانواده طرد شد و به همین خاطر همیشه سعی داشت فرزندانش را از چنین محافلی دور نگه دارد. هستینگز نوجوان بعد از پایان دوران دبیرستان و پیش از آنکه وارد دانشگاه شود، سعی داشت با فروش خانهبهخانه جاروبرقی به استقلال مالی برسد. اما وقتی مدرک کارشناسی ریاضیاتش را از کالج بودُین گرفت، اقرار کرد که این رشته بسیار جذاب است. هستینگز عاشق تجربههای تازه بود و به همین خاطر در تمام تابستانهای دوران دانشکده، به اردوی آموزشی مدرسه افسری نیروی دریایی ارتش میرفت.
هر چند او تمام تابستان سال 1981 را در پایگاه دریایی کوانتیکو گذراند، اما هرگز دوره آموزشیاش را به پایان نرساند و به خدمت نیروی دریایی ارتش درنیامد. هستینگز اما از ترکیب خدمت و ماجراجویی، به عضویت ارتش صلح رسید و به عنوان یکی از جوانان داوطلب، در سالهای 1983 تا 1985 به مناطق روستایی سوازیلند رفت و به تدریس ریاضیات به حدود 800 دانشآموز پرداخت.
او بعدها به تاثیر تجربه این دوره در پرورش روحیه کارآفرینیاش اشاره کرد. رید هستینگز اما بعد از بازگشت از ماموریتش در ارتش صلح و بعد از تلاشی ناکام برای ورود به دانشگاه امآیتی، به دانشگاه استنفورد رفت و در سال 1988 با مدرک کارشناسی ارشد علوم کامپیوتری از آنجا فارغالتحصیل شد.
تاسیس شرکت برای حفظ زندگی مشترک
اولین مقصد هستینگز برای کار، شرکت Adaptive Technology بود؛ شرکتی که «آدری مکلین»، یکی از قدرتمندترین و مهمترین کارآفرینان زن آمریکا، مدیرعامل آن بود. او دو سال بعد از فارغالتحصیلی به این شرکت رفت و به تولید ابزارهایی برای اشکالزدایی نرمافزارها پرداخت. هستینگز بارها در مصاحبههایش به این موضوع اشاره کرده است که در آن سالها درسهای زیادی از مکلین گرفته. با این حال هستینگز تنها یک سال در این شرکت ماند و سپس از آنجا بیرون آمد تا اولین شرکتش یعنی Pure Software را تاسیس کند؛ شرکتی که تولیدکننده محصولات عیبیاب نرمافزارها بود. هستینگز در سایه رشد شرکتش، به خوبی متوجه کمبود تجربه مدیریتی خودش شد تا جایی که از هیات مدیره خواست تا جانشینی برای او انتخاب کنند. این درخواست از طرف هیات مدیره رد شد و Pure Software در سال 1995 وارد بورس شد.
ک سال بعد این شرکت با شرکت Atria Software ادغام شد. در سال 1997 اما شرکت Pure Atria توسط Rational Software خریداری شد و هستینگز به سمت مدیر ارشد تکنولوژی در آن رسید.
اما او خیلی زود آنجا را ترک کرد تا همراه با یکی از کارمندان Pure Software، یعنی «مارک راندالف»، شرکت نتفلیکس را تاسیس کند.
آنها نتفلیکس را در منطقه لوس گاتوس در کالیفرنیا تاسیس کردند تا خدمات اجاره و ارسال پستی فیلم را به صورت اینترنتی و از طریق وبسایت ارایه بدهند. در همان ماههای اول نتفلیکس توانست مجموعهای از صد هزار فیلم را به بیش از صد میلیون مشترکش عرضه کند.
در واقع ایده تاسیس نتفلیکس مدتی قبل و زمانی به ذهن هستینگز خطور کرده بود که او نوار ویدئویی فیلم «آپولو 13» را بعد از اجاره، گم کرده و از زمان تحویل آن شش هفته گذشته بود. در آن شرایط رید هستینگز ناچار به پرداخت غرامت 40 دلاری بود. هر چند میدانست اشتباه کرده، اما نمیخواست همسرش از این ماجرا بویی ببرد؛ پس با خودش گفت نباید این موضوع باعث لطمه به زندگی مشترکشان بشود.
همین شد که در راه رفتن به باشگاه بدنسازی به این نتیجه رسید که الگوی تجاری بسیار بهتری برای این کار وجود دارد و آن این است که هر مشترک ماهانه 30 یا 40 دلار بپردازد و هر تعداد فیلمی را که میخواهد اجاره کند. هستینگز با این انگیزه نتفلیکس را تاسیس کرد، اما شک داشت که چندان مورد استقبال قرار بگیرد. اما نتفلکیس به سرعت رشد کرد و هستینگز با درسی که از اشتباهات مدیریتی گذشتهاش گرفته بود، تلاش کرد تا فرهنگ کاری مناسبی برای شرکتش ایجاد کند؛ فرهنگی که با شعار «آزادی و مسئولیتپذیری» شناخته میشد.
در نتفلیکس مرخصیهای مربوط به بیماری و تعطیلات حذف شده و در عوض هر کارمند به تنهایی میتواند زمان مرخصیهایش را مدیریت کند. رید هستینگز معمولا در جلسات متعدد از کارمندانش درباره فرهنگ کاری نظرخواهی میکند.
فرهنگ کاری در نتفلیکس به قدر رشد کرد که باعث شد در ماه سپتامبر سال 2020، هستینگز به همراه «ارین مییر» کتابی درباره آن بنویسد. حالا رید هستینگز معتقد است که آینده صنعت سرگرمی در اختیار تلویزیون اینترنتی است؛ ادعایی که گواه آن نتفلیکس 289 میلیارد دلاری است که به عنوان سیوششمین شرکت ارزشمند جهان شناخته میشود و امروزه 214 میلیون مشترک از سراسر جهان را در اختیار دارد.
مدیری فعال و انساندوست
رید هستینگز به جز مدیریت نتفلیکس، سابقه حضور در هیات مدیره شرکت فیسبوک در سالهای 2011 تا 2019، هیات مدیره شرکت مایکروسافت از سال 2007 تا 2012 و البته هیات مدیره چند سازمان غیرانتفاعی و خیریه را هم در کارنامه دارد. او همیشه طرفدار اصلاح سیستم آموزشی در مدارس بوده و دغدغه حمایت از مدارس منشوری را دارد که با دریافت بودجه دولتی بتوانند استقلال عمل خودشان را حفظ کنند.
هستینگز عضو شورای آموزش و پرورش کالیفرنیاست و یکی از بزرگترین حامیان مالی دانشکدهها و دانشگاههای میزبان دانشجویان سیاهپوست به حساب میآید. او که حالا با همسر و دو فرزندش در ساناتا کروز در کالیفرنیا زندگی میکند، در سال گذشته 30 میلیون دلار به اجرای طرحی برای حمایت از دسترسی عمومی به واکسن کووید-19، کمک کرد.
0 دیدگاه